rozdział I - wstęp

rozdział II - charakterystyka języków programowania

rozdział I - podsumowanie

Basic

Język Basic został stworzony przez Johna G. Kemeny'ego i Thomasa E. Kurtza w 1963 roku w Darmouth College. Stał się on szybko popularny jako język nauczania w uniwersytetach i szkołach. W latach 70-tych, został przystosowany do użycia na komputerach osobistych przez założyciela i prezesa firmy Microsoft - Billa Gates'a. Język Basic przeszedł wiele zmian, modyfikacji i udoskonaleń od pierwszych wersji do teraźniejszego wyglądu i sposobu programowania. W czasach, kiedy typowymi domowymi komputerami były komputery 8-io bitowe, takie jak: Atari 800XL, Commodore C64 czy ZX Spectrum, język Basic był podstawowym językiem programowania. Był dość prosty - stał się więc powszechnie wykorzystywany przez programistów. Wersje stosowane w różnych komputerach nieco się różniły. Był to jednak typowy język strukturalny z dość ograniczoną liczbą rozkazów. Każdy rozkaz występował w osobnej linii programu, a każda linia zaczynała się od numeru linii. Był to język wystarczający do pisania prostych aplikacji jak i dość zaawansowanych programów i gier. Najprostszy program napisany w języku Basic może wyglądać tak:

10 PRINT "WITAJ"
20 GOTO 10

Program ten rozkazem PRINT wyświetlał na ekranie tekst WITAJ, a rozkazem GOTO 10, powodował powrót do linii nr 10 i zapętlenie programu. Wraz z rozwojem techniki komputery ośmiobitowe zostały stopniowo wyparte przez komputery szesnastobitowe klasy IBM PC. W pierwszych modelach język Basic zawarty został w ROM BIOS-ie. Jeżeli system operacyjny nie został uruchomiony z dyskietki lub z dysku twardego to z ROM BIOS-u uruchamiany był interpreter języka Basic. Dość szybko jednak zrezygnowano z umieszczania Basic w ROM BIOS. Wraz z rozwojem systemów operacyjnych, język Basic powrócił jako Microsoft QuickBasic i Qbasic, który stał się częścią systemu operacyjnego MS-DOS. Był to nadal typowy język strukturalny z tekstowym środowiskiem programistycznym. Nie zyskał on jednak wielkiej popularności i szybko został wyparty przez bardziej rozbudowane języki, takie jak Pascal i C.