Krótka historia IBM 'a

W nowojorskim hotelu Astoria 12 sierpnia 1981 roku odbyła się premiera pierwszego komputera osobistego firmy IBM. Mało kto wówczas przypuszczał, że był to początek przewrotu we wszystkich dziedzinach życia. Choć minęło zaledwie 18 lat, pecety są już wszędzie. Na świecie sprzedaje się dziś więcej komputerów niż telewizorów. Fascynująca jest historia powstania IBM PC. Ociężały moloch zdołał opracować i wdrożyć PC w ciągu 12 miesięcy. Ojcem sukcesu jest, tragicznie zmarły w 1985 roku, Philip "Don" Estridge. Wprawdzie prace rozpoczął William Lowe, ale w grudniu 1980 roku szefem laboratorium został Estridge. IBM był dotąd znany z dużych maszyn i podczas ich budowy zawsze korzystał z wykonanych przez siebie części. Estridge postanowił skorzystać z części ogólnodostępnych. Miało być sprzedane 1000 sztuk. Dobra, 2000 sztuk. Nikt w IBM nie wierzył, że to maleństwo (IBM to wszak "Big Blue"!) to naprawdę "komputer na serio". System operacyjny do nowego komputera napisać miała mała firma Microsoft z Seattle, własność 25-latka Billa Gatesa. Współpraca między gigantem IBM a "luzackim" Microsoftem złożonym młodych ludzi nie była łatwa także z uwagi na odległość między siedzibą IBM na Florydzie a Seattle. Dwunastka inżynierów z IBM i Microsoftu wywiązała się z zadania w przewidzianym terminie. Po prostu coś przerobili (CP/M), trochę dodali i już. Dla tysiąca sztuk nie warto się męczyć. W podstawowej wersji z sierpnia 1981 roku IBM PC miał 16 kilobajtów (16 kB) pamięci RAM - tyle ile dziś ma byle zegarek z elektronicznym notesem, nie miał twardego dysku, dyskietka 5,25" miała ogromną pojemność 180 kB i była jednostronna. Monitor wyświetlał tylko jeden "kolor". Cudo to kosztowało ponad 1500 dolarów. Nie był pierwszym komputerem, ani też najlepszym. Firma Apple, której komputery sprzedawały się wtedy jak bułeczki, głównie dzięki sensownym rozwiązaniom technicznym (wkładasz dyskietkę a komputer sam czyta jej zawartość) oraz arkuszowi kalkulacyjnemu VisiCalc, przywitała PC-ta w "The Wall Street Journall" całostronicowym ogłoszeniem: "Witamy IBM. Poważnie." Jednak już po czterech latach dział PC-tów przyniósł firmie IBM 4,5 mld dolarów i zatrudniał 10 tysięcy osób. Dzięki bowiem prowadzonej przez IBM polityce "klonowania" czyli udostępniania innym firmom licencji na produkcję podobnych maszyn, IBM ustanowił standard przemysłowy. Wykreował też wiele fortun, w tym największą dziś na świecie szacowaną na 51 mld dolarów i należącą do szefa Microsoftu, Billa Gatesa. Dziś, po osiemnastu latach, 90% komputerów na świecie to klony IBM PC a Apple, kurczowo "trzymająca swoje komputery przy sobie" (nie ma czegoś takiego jak klon Apple) zajmuje niszę 4,5 % rynku. W 88 na 100 komputerów PC jest zainstalowany system operacyjny Microsoftu. (MS-DOS albo Windows 3.1x/95/98/NT ). Konkurenci wypadają blado: OS2/Warp - 0,8%, Linux - 2,5%, Unix - 4,0%

Pierwsza mysz

Ponad 30 lat temu, w roku 1968, Douglas C. Engelbart konstruktor zajmujący się techniką komputerową zaprezentował urządzenie, którego na początku nikt nie chciał mieć. Nazwał je wskaźnikiem pozycji x-y do systemów ekranowych. Ponieważ urządzenie było małą kanciastą skrzynką ze sterczącym ze środka kablem, zespół Engelbarta nazwał je myszą. I tak już zostało. W roku 1968 komputerami zajmowały się osoby, które potrafiły pisać programy. A takim użytkownikom mysz nie była bardzo potrzebna. Patent Engelberta zniknął na dnie szuflady na pewien czas. Musiało minąć aż 16 lat, zanim inny komputerowy pionier przypomniał sobie o myszy i spowodował swoisty przełom. Stave Jobs, założyciel firmy Apple, w roku 1984 dołączył jako pierwszy mysz do standardowego wyposażenia komputerów Macintosh

Karty graficzne

MDA - (Monochrome Display Array) pozwalała tylko na pracę w trybie testowym (25x80) nie miała trybu graficznego.
HGC - (Hercules Graphics Card) zachował on możliwości karty MDA i został wzbogacony o możliwość pracy w trybie testowym w rozdzielczości 720x350 pikseli. Monitory przeznaczone dla kart MDA działały również z HGC.
CGA - (Color Graphics Adapter) wyświetlała dwukolorowy obraz w rozdzielczości 640x200 lub czterokolorowy w rozdzielczości 320x200.
EGA - (Enhanced Graphics Adapter) przełamała barierę rozdzielczości monitorów kolorowych. Pozwalała na pracę z 16 kolorami w rozdzielczości 640x350.
VGA - (Video Graphics Array) pojawiła się wraz z pierwszymi komputerami klasy PS/2. Posiadała tryb 640x480 w 16 kolorach a także tryb MCGA (Multi CGA) 256 kolorów w rozdzielczości 320x200. Częstotliwość odświeżania wzrosła do 60 Hz. Karta VGA może symulować karty MDA, HGC, CGA, EGA ale nie może współpracować z monitorami tych kart ponieważ karty te posiadały złącza 9-cio bolcowe a złącze VGA jest 15-sto bolcowe. Karty VGA są najczęściej wykonane w technice 8 bitowej (uzyskują 256 kolorów) ale wyprodukowano również karty 16 bitowe uzyskujące 65535 kolorów.
SVGA - (Super VGA) zachowała możliwości karty VGA a ponadto ma możliwości wyświetlania obrazu w rozdzielczości 1024x768 oraz oczywiście 800x600 oraz w nowszych kartach 1280x1024. Dzisiejsze karty SVGA osiągają znacznie wyższe rozdzielczości.
XGA - (eXtanded Graphics Array ) mało rozpowszechniona pozwala osiągnąć 1024x768 w 256 kolorach.

Standard	Rozdzielczość	częstotliwość odchylania poziomego [kHz]	częstotliwość odświeżania Hz
Hercules	720x350	18.43	50
CGA	640x200	15.85	60
EGA	640x350	21.8	60
VGA	640x480	31.5	60
VESA VGA	640x480	38.86	72
VESA SVGA	800x600	48.01	72
IBM 8514/a	1024x768	32.5	43.5 (z przeplotem)
VESA 1024x768	1024x768	56.48	70

Z archiwum "Wiedzy i życia" (nr 9/1996)

Wprowadzony ostatnio na rynek komputer IBM PC 300 jest przeznaczony w zasadzie dla biznesu. Maszyna zawiera bogaty zestaw innowacyjnych narzędzi do obsługi sieci, a jej "serce" stanowi najnowszy procesor Pentium firmy Intel, taktowany niezwykłą częstotliwością 200 MHz. Wspomniane narzędzia sieciowe noszą nazwę PC Networking Tools. Jest to kombinacja oprogramowania, sprzętu oraz usług, pomyślana tak, aby pomóc w zmniejszeniu kosztów przez łatwiejszą instalację, obsługę i utrzymanie połączonych siecią komputerów osobistych. Na przykład, funkcje NetFinity Services umożliwiają administratorom sieci zdalną kontrolę i zdalne zarządzanie poszczególnymi komputerami. Oznacza to dla nich oszczędność czasu i zmaksymalizowanie wydajności. Entuzjastycznie przyjęta technologia Wake-On-LAN pozwala w jeszcze większym stopniu zmniejszyć koszty związane z posiadaniem komputerów dzięki ułatwieniu obsługi sieci w czasie, gdy przedsiębiorstwo nie pracuje. Innowacja ta, poprzednio dostępna tylko w potężnych maszynach IBM PC 700, umożliwia administratorom sieci uruchomienie komputerów akurat nie obsługiwanych, czy nawet chwilowo wyłączonych, z dowolnego miejsca w sieci lokalnej. Rozbudowa o nowe napędy dyskowe, drukarki i inne urządzenia dodatkowe jest również łatwa, dzięki instalowanej w komputerach IBM PC 300 uniwersalnej magistrali szeregowej. Pozwala ona na konfigurowanie komputerów przy minimalnym wysiłku. Ponadto, model IBM PC 300 poddawany jest szeroko zakrojonym testom na zgodność z wieloma typami środowisk i systemów operacyjnych. Umożliwi to łatwą integrację - praktycznie z każdą siecią komputerową. Wszystkie modele sprzedawane są wraz z licencją na oprogramowanie Lotus SmartSuite, silnym pakietem zawierającym arkusz kalkulacyjny, edytor tekstu oraz inne programy niezbędne w codziennej pracy biurowej. Komputer IBM PC 300 jest dostarczany również z oprogramowaniem Intel ProShare, które pozwala na wspólne korzystanie z dokumentów i programów w obrębie sieci lokalnej lub rozległej. Ułatwia to pracę zespołową i pomaga ograniczyć wydatki na podróże. Klienci, korzystający z informacji zgromadzonych na urządzeniach nie podłączonych do sieci, docenią zestaw łączności na podczerwień stanowiący wyposażenie dodatkowe do modelu IBM PC 300. Pozwala on na komunikowanie się z innym analogicznie wyposażonymi urządzeniami biurowymi, takimi jak IBM ThinkPad lub z drukarkami mającymi łącze na podczerwień.

Do góry
Index