 |
|
Aplikacje internetu funkcjonują powyżej protokołów warstwy transportowej (czyli TCP i
UDP).
Każda aplikacja TCP / IP ma przypisany numer portu. Są to tak zwane dobrze znane porty
(well - known
- ports).
Numery te są publikowane przez organizacje IANA
(Internet Assigned Numbers Authority) i identyfikują standardowe aplikacje nazywane dobrze znanymi usługami (well -
known-services).
Przykładowo TELNET-owi
przypisano port TCP o numerze 23, porty
20 i 21 są przypisane do usługi FTP (20 do danych, a 21
do programu transferu plików).
Innym przykładem jest SMTP. Przypisanym mu numerem portu jest 25.
Przykałdy dobrze znanych portów
UDP to: DNS ( Domain Name
Server) - numer 53, protokół SNMP (Simple Network Managment
Protocol) - numer 161 ( pułapki SNMP mają port 62 ).
Skatalogowano również wiele innych numerów portów, które są standardowo wykorzystywane przez TCP i UDP. Porty, które nie są
zdefiniowane jako dobrze znane, mogąbyć wykorzystywane przez dowolne aplikacje, co jest typowe dla aplikacji używających UDP
jako
protokołu transportowego. Numery portów można zmieniać, a w środowisku UNIX wyróżniono specjalny plik / etc /
services służący do administrowania numerami portów.
Porty są czymś w rodzaju punktów końcowych. Są to "adresowalne miejsca"
umożliwiające nawiązanie połączenia logicznego.
Nazywane również portami kontaktowymi usług, udostępniają określone usługi na żądanie
innych aplikacji.
SMTP (Simple Mail Transfer Protocol) jest jednym z protokołów zestawu
TCP/IP.
SMTP jest mechanizmem umożliwiającym przesyłanie poczty elektronicznej w sieci. Pojawią się
tutaj pojęcia nadawcy i odbiorcy, które są analogiczne do klienta i serwera dla TELNET-u i
FTP.
Elementy SMTP
Pomysł i sposób funkcjonowania poczty
elektronicznej są dosyć proste.
Typową strukturę systemu poczty elektronicznej przedstawia rysunek poniżej:
Na rysunku przedstawiono dwa komputery połączone w sieci. Na obu komputerach zainstalowano te same
komponenty poczty elektronicznej. Komputer A wysyła, a Komputer B odbiera wiadomości.
Po wywołaniu programu obsługi poczty występują następujące zdarzenia :
Elementem uruchamiającym aplikację pocztową jest specjalny program pośredniczący nazywany User
Agent. Jest on wywoływany komendą z poziomu systemu operacyjnego i uaktywnia edytor umożliwiający
użytkownikowi zredagowanie wiadomości do wysłania.
Po utworzeniu wiadomości jest ona przekazywana kolejnemu programowi pośredniczącemu nazywanemu Message Transfer Agent (MTA). Program ten odpowiada za nawiązanie połączenia z innymi komputerami i rozesłanie wiadomości.
Na komputerze adresata (odbiorcy wiadomości) działa inny program MTA, który umieszcza odebraną wiadomość w kolejce nadesłanych
wiadomości.
Adresat może przejrzeć nadesłane wiadomości po uruchomieniu programu User Agent na swoim komputerze.
Podsumowanie
SMTP jest systemem poczty elektronicznej wbudowanej w zestaw protokołów TCP/IP. Dostępne są również inne systemy pocztowe
(często jako bezpłatne oprogramowanie typu public domain).
np: Netscape Messenger.
Wszystkie systemy poczty elektronicznej funkcjonują w podobny
posób. Tym, co je różni jest wygląd i obsługa interfejsu użytkownika.
FTP ( File
Transfer Protocol) jest popularną aplikacją służącą do przenoszenia (transferu) plików z jednego
komputera w sieci TCP/IP do innego. Transfer nie polega faktycznie na usunięciu pliku z jednego systemu i umieszczeniu go w innym,
lecz na utworzeniu w systemie docelowym kopii pliku z systemu źródłowego.
Oryginał pliku nie jest przy tej operacji zmieniany w żaden
sposób.
FTP jest dosyć łatwym do opanowania programem użytkowym. Podobnie jak TELNET,
aplikacja FTP składa się z dwóch elementów - programów nazywanych klientem i serwerem. Klient FTP inicjuje
transfer pliku, natomiast serwer FTP odpowiada na odebrane żądanie, ustalając połączenie logiczne pomiędzy komputerami.
FTP umożliwia wykonywanie następujących zadań :
Aby zainicjować połączenie logiczne klienta z serwerem FTP, wystarczy wpisać w systemie operacyjnym polecenie ftp. Po chwili na ekranie terminala pojawia się monit :
Oto przykłady kilku poleceń, które można wydać po wyświetleniu monitu FTP
Podczas pracy z FTP i transferu plików na ekranie pojawiają się różnego typu informacje i komunikaty. Na przykład po wpisaniu polecenia get i nazwy istniejącego pliku w systemie docelowym, na ekranie pojawią się informacje o stanie połączenia. Wyświetlane są również odpowiednieinformacje dotyczące adresów, nazwy przesyłanego pliku, rozmiaru pliku czy czasu trwania transferu.
W działaniu FTP nie ma nic tajemniczego. Jest to po prostu mechanizm umożliwiający użytkownikowi
przesyłanie (kopiowanie) plików między komputerami w sieci. Siłą FTP jest jego prostota. Polecenia, takie jak get,
open, close służą dokładnie do tego, co sugeruje ich nazwa. Stosowanie innych poleceń często nie jest już tak intuicyjne i w wielu przypadkach
zestaw dostępnych opcji jest różny, zależnie od producenta.
Najważniejszą cechą FTP jest to, że funkcjonuje on identycznie na dowolnym komputerze. Po
wywołaniu TELNET-u, FTP i innych wbudowanych aplikacji TCP/IP możemy spodziewać się
takiego samego działania niezależnie od platformy systemowej i sprzętowej.
FTP jest aplikacją służącą do przesyłania plików z jednego komputera w sieci
TCP/IP do innego. W wypadku sieci niejednorodnej zdarza się, że FTP ( w roli klienta lub serwera ) jest dostępny
również na komputerach, które nie mają zainstalowanego pełnego zestawu protokołów TCP/IP. Tak jest na przykład z maszynami
MVS,VM i VSE.
W FTP można stosować wiele użytecznych poleceń. Podana lista powinna pomóc początkującym
użytkownikom. Zdarza się, że nieznajomość terminologii i skrótów typowych dla TCP/IP jest przeszkodą zniechęcającą nowych
użytkowników do aplikacji tego protokołu, takich jak FTP. Jednak ostatnie zdanie z powodzeniem można odnieść do każdego protokołu
sieciowego.
