Czym w ogóle jest dysk twardy?




Czym w dwóch słowach jest dysk twardy?

              Czym w ogóle jest w dwóch słowach dysk twardy? Od tego w zasadzie należałoby wyjść. Otóż dysk twardy najprościej ujmując jest elementem komputera służącym do trwałego przechowywania danych. Na twardym dysku znajduje się oprogramowanie decydujące o funkcjonalności komputera: system operacyjny i programy użytkowe.


Dysk twardy
to inaczej dysk magnetyczny umieszczony w hermetycznej obudowie. Jest on powszechnie używany w komputerach osobistych typu IBM lub PC. Nazwa "dysk stały" (która się przez wiele osób przyjęła) traci na znaczeniu ze względu na to, że dyski twarde mogą być montowane w specjalnych kasetach zwanych kieszeniami, dzięki czemu mogą być przenoszone z jednego komputera do drugiego komputera. Pojemność dysku twardego wynosi od kilkuset MB do kilkudziesięciu GB. Jest on podzielony na sektory i ścieżki. Ciekawym szczegółem konstrukcyjnym ów urządzenia jest precyzja współpracy jego głowic z powierzchniami roboczymi; głowice unoszą się nad powierzchniami dysków w odległości około 0,0005 mm. Z tego powodu każde zanieczyszczenie powoduje awarie dysku. Pierwsze dyski twarde wyprodukowała firma IBM w 1973 r. i nazwała je Winchesterami, aby podkreślić ich niezawodność. Jeden z dysków z tej serii pracuje bezawaryjnie od 1988 r.


Nazwa
              Nazwa dysk twardy ( z ang. hard disk) wywodzi się z faktu zastąpienia elastycznego materiału dyskietki tarczą aluminiową pokrytą obustronnie materiałem o właściwościach magnetycznych. Jednocześnie zwiększono liczbę tarcz dysku w celu uzyskania większej pojemności zapisu. W celu poprawienia szybkości transmisji zwiększono prędkość obrotową do 5400 obr/min (90 obr/sek) lub 7200 obr/min (120 obr/sek). Obecnie produkowane dyski osiągają nawet prędkości obrotowe rzędu 10000 obr/min. Było to możliwe także dzięki bardziej stabilnej konstrukcji i umieszczeniu tarcz dysku w hermetycznej obudowie. Pierwsze dyski miały pojemność 5 MB, a obecnie w powszechnym użyciu są dyski o pojemnościach od 2 do 60 GB.


Trochę historii...
              No właśnie - pierwsze dyski ... . Skoro już o nich mowa to godne jest zwrócenie uwagi na ich początki. Pierwsze pamięci masowe zaczęto stosować od połowy dziewiętnastego wieku - używano wtedy kart perforowanych które wprowadzały dane do mechanicznych maszyn liczących. Pierwsze elektroniczne komputery korzystały z pamięci zbudowanej z lamp elektronowych, potem zaczęły pojawiać się różnorodne pamięci magnetyczne - bębnowe, bąbelkowe, taśmowe. Pierwszy model dysku twardego wyprodukowano w 1957 roku. Producentem był IBM, urządzenie nazwano RAMAC 350 - był on złożony z pięćdziesięciu 24-calowych dysków, całkowita pojemność 5 MB, koszt jego rocznej dzierżawy wynosił 35 tys. dolarów; czyli - 7 tys. dolarów za megabajt... W czasach maszyn mainframe "budowano" dyski z zamkniętymi w klimatyzowanych pomieszczeniach zestawami talerzy o średnicach 14 czy 8 cali, wartymi dziesiątki tysięcy dolarów. Gdy ukazał się pierwszy IBM PC w roku 1981 w dziedzinie pamięci masowych niewiele się zmieniało - system operacyjny pierwszych "pecetów" był odczytywany z magnetofonu kasetowego, choć oczywiście istniała także możliwość korzystania ze stacji dyskietek. W roku 1983 pojawił się w sprzedaży PC/XT firmy IBM, komputer ten mógł korzystać już z twardego dysku o pojemności 5 lub 10 MB. Rok później Western Digital skonstruował interfejs ST506, zaś w 1986 razem z firmą Compaq opracowano interfejs IDE (Integrated Drive Electronics). Po paru miesiącach od tej daty w komputerach zaczęto instalować dyski 3,5" (o wysokości 1", czyli "low profile"). Od początku rozwoju komputerów PC najwięcej uwagi przykuwał postęp w technologii półprzewodnikowej. Postęp w innych, bezpośrednio z nią związanych dziedzinach technologii był zawsze mniej nagłaśniany - w ciągu tego samego czasu, gdy dokonywano 100-krotnego przyspieszania zegara procesora, pojemność typowego dysku wzrosła 1000-krotnie.

Dysk dopóki działa i do czasu gdy mieszczą się na nim nasze dane, rzadko bywa przedmiotem szczególnego zainteresowania. Najczęściej w momencie zakupu porównujemy pojemność naszej kieszeni (zasoby gotówki) z pojemnością dysku, później dysk wykonuje już tylko swoją pracę. Tymczasem wydajność i wygoda użytkowania komputera w dużym stopniu zależy od jakości dysku, a jego niezawodność to w wielu przypadkach sprawa najważniejsza.

              Najczęściej użytkownicy komputera traktują dysk jako pudełko zdolne do zapamiętania pewnej ilości danych - im większa pojemność, tym lepiej. Co niektórzy zwracają uwagę również na jego parametry techniczne - średni czas dostępu do danych oraz szybkość odczytu i zapisu. Parametry eksploatacyjne każdego urządzenia wynikają z jego konstrukcji, dlatego najdociekliwsi użytkownicy chcą wiedzieć, co jest wewnątrz pudełka i jak to działa. To właśnie postaram się po krótce omówić.

początek